Tymczasem las dla wtajemniczonego jest dość łatwy do orientacji, oznakowaniem lasu rządzą bowiem czytelne reguły. Wystarczy się nieco rozejrzeć, by dostrzec podwójne paski na drzewach przy drodze czy potoku. To są linie oddziałowe, utrwalające podział powierzchniowy lasu.
Oddziały mają, zwłaszcza na nizinach, regularne, prostokątne kształty i zajmują średnio powierzchnię 20-25 ha. Idąc wzdłuż tych linii, najwyżej kilkaset metrów, na pewno dotrzemy do zbiegu oddziałów, najczęściej oznaczonego specjalnymi, numerowanymi słupkami. Numery te „patrzą" na oddziały leśne, którym „patronują". Z kolei w górach numery te zapisane są na drzewach.
Pamiętać trzeba, że regułą jest numerowanie oddziałów postępujące w szeregach zwanych niekiedy ostępami, od północnego wschodu w kierunku zachodnim. Numeracja kolejnych oddziałów w sąsiadujących ze sobą ostępach przebiega z północy na południe. Jeśli jeszcze wiemy, że słupki oddziałowe ustawiane są w północno-wschodnim narożniku skrzyżowania linii, a numery wypisane na drzewach oznaczają oddział znajdujący się za ich „plecami", to nawet bez kompasu i mapy, nawet w nocy możemy ustalić strony świata. Zawsze jednak warto mieć przy sobie mapę, zwłaszcza taką, która uwzględnia podział powierzchniowy lasu.
W górach te zasady mogą mylić, gdyż leśne linie oddziałowe przebiegają zwykle wzdłuż grzbietów i potoków. Choć reguła numeracji oddziałów po-zostaje ta sama, nie pozwala to już na łatwe orientowanie się w terenie.
Warto też wiedzieć, że pomocny może się okazać numer z plastikowej tabliczki, przybijanej przez leśników na stosach lub czołach ściętych drzew. Górny rząd pięciu cyfr na tej tabliczce oznacza kolejny numer drewna odebranego w danym roku w miejscowym leśnictwie, dolny zaś, sześciocyfrowy, identyfikuje to leśnictwo w strukturze Lasów Państwowych. Wystarczy, dzwoniąc po pomoc, podać dokładnie te cyfry, a miejscowy leśniczy, wykorzystując możliwości Systemu Informatycznego Lasów Państwowych, ustali bezbłędnie Twoją pozycję.
Komentarze
0 comment