Znacznie rzadziej objawy mogą być związane z funkcją gruczołów wydzielania wewnętrznego. Dzieje się tak, na przykład, w przypadku ciąży urojonej. Jednym z typowych objawów histerii jest tak zwany globus histericus - trudności w połykaniu spowodowane wrażeniem obecności w gardle ogromnej kuli. Wymioty i zasłabnięcia mogą być także objawem omawianego schorzenia. Niekiedy objawy występują po bardzo silnym stresie - dzieje się tak u osób z histerycznym zanikiem pamięci, który stanowi podświadomy sposób zapomnienia bardzo bolesnych zdarzeń.
Psychiatrzy uważają, że dwa podświadome mechanizmy mogą brać udział w wywoływaniu histerycznych reakcji. Jednym z nich jest chęć uniknięcia konfliktów (np. nagła głuchota i niemota, która wystąpi po sprzeczce), drugim chęć uniknięcia sytuacji wywołujących lęk i uczucie zagrożenia (dzieje się tak np. w przypadku dziecka, u którego występują wymioty przed pójściem do szkoły).
Badania diagnostyczne
Przed postawieniem rozpoznania konieczne jest dokładne badanie pacjenta, w tym także ocena neurologiczna, oraz badanie krwi i moczu. Nierzadko wykonywana jest tomografia komputerowa lub badanie rezonansu magnetycznego mózgu, a także inne badania obrazujące. Mają one na celu wykluczenie takich chorób, jak udar lub guz mózgu. Kiedy lekarz podejrzewa u chorego histerię, zleca zwykle wykonanie testów psychologicznych (zob. ramka poniżej). Po stwierdzeniu, że przyczyną objawów są problemy psychiczne, celowe może być | przeprowadzenie seansu hipnotycznego, który pozwoli wyjaśnić ich rzeczywiste podłoże.
Leczenie
Napad histerii polegający na niekontrolowanym naprzemiennym płaczu i śmiechu leczy się na ogół za pomocą leków uspokajających lub przeciwlękowych. Jest on zwykle spowodowany utratą samokontroli wywołaną silnym urazem emocjonalnym i problemem przewlekłym staje się jedynie wyjątkowo.
W przypadkach reakcji konwersyjnych niektórzy psychiatrzy zalecają leki uspokajające, podstawową metodą leczenia jest jednak psychoterapia. Zwykle bywa ona długotrwała, ale z czasem ułatwia pacjentom zrozumienie przyczyn występujących u nich objawów somatycznych. Niekiedy przydatna bywa analiza snów chorego. Czasami wystarcza krótkotrwała terapia dążąca do osiągnięcia konkretnego celu. Dzieje się tak w sytuacjach, kiedy istnieje dość prosty związek między objawami a ich psychicznym podłożem.
Inne metody leczenia
Terapie alternatywne ułatwiają pacjentom dotarcie do pewnych doświadczeń i wspomnień, a nawet urazów głęboko ukrytych w podświadomości.
Leczenie sztuką Terapeuta pomaga pacjentowi w przypomnieniu scen z dzieciństwa lub w wyrażeniu za pomocą rysunku ukrytych odczuć. W połączeniu z psychoterapią metoda ta jest bardzo skuteczna.
Hipnoza Podczas seansu hipnotycznego niektórzy pacjenci mogą przypomnieć sobie pewne sytuacje i zrozumieć, w jaki sposób doprowadziły one do wystąpienia obecnych objawów. Technika ta bywa najskuteczniejsza u osób dorosłych, u których zaburzenia mają swoje podłoże w dzieciństwie, kiedy to były napastowane seksualnie czy też doznały innych przerażających cierpień.
Samoleczenie
W leczeniu omawianych zaburzeń konieczna jest pomoc fachowców, gdyż chory zazwyczaj nie potrafi sam sobie z nimi poradzić. Osoby cierpiące na histerię bardzo chętnie przyjmują wiele leków, a nawet zgadzają się na zabiegi chirurgiczne, do których, z punktu widzenia medycznego, nie ma żadnych wskazań. Rodzina i otoczenie powinni uważnie wysłuchać chorego, powinni też próbować odwieść go od tego typu działań i zachęcić, aby zgłosił się do odpowiedniego lekarza czy terapeuty.
Inne przyczyny występowania objawów histerii
Według lekarzy niejednokrotnie trudno odróżnić histerię od takich chorób, jak hipo- chondria, nerwica, lęk napadowy, fobia czy depresja. Niektórzy uważają nawet, że zespół przewlekłego zmęczenia oraz wiele przypadków uczulenia to w rzeczywistości objawy reakcji konwersyjnej. Także w przebiegu wielu schorzeń występują symptomy, które mogą być mylnie traktowane jako reakcja konwersyjna. Należą do nich: stwardnienie rozsiane, toczeń rumieniowaty oraz inne schorzenia układu nerwowego.
Komentarze
0 comment