SIEDZIEĆ - TO JEDNO. ALE DZIECKO MUSI SIĘ JESZCZE NAUCZYĆ SAMODZIELNIE USIĄŚĆ. DO POZYCJI SIEDZĄCEJ MALUCHY DOCHODZĄ NA RÓŻNE SPOSOBY.
Niektóre niemowlęta turlając się z boku na bok, orientują się, że gdy w pewnym momencie złapią równowagę i podciągną do góry tułów, usiądą - nieco krzywo, ale jednak. Inne łapią się kurczowo szczebelków łóżeczka czy boków wózka i podciągają. Zdarzają się dzieci, które wcześniej wstają, niż siadają. Są też i takie, które najpierw uczą się czworakować, a dopiero z pozycji klęku podpartego udaje się im klapnąć na pupę.
Niektórzy rodzice próbują zachęcić dziecko do siadania, podciągając je do tej pozycji za rączki. Nie należy i nie warto tego robić. Takie, często ponawiane, próby mogą wręcz zaburzyć naturalny proces rozwoju malucha.
TEMPO ROZWOJU KAŻDEGO DZIECKA TO INDYWIDUALNA SPRAWA.
Dzieci, tak. jak. i dorośli, różnią się od siebie pod wieloma względami: budową ciała (waga, wzrost), temperamentem, ogólnym stanem zdrowia. Na tempo ich rozwoju mają wpływ czynniki genetyczne, termin porodu (o czasie lub przedwczesny), a także cała masa doświadczeń, których zaznały już po przyjściu na świat Duże znaczenie ma to, jak dziecko jest pielęgnowane, noszone, ubierane, czy ma zapewnioną swobodę ruchów i częste zmiany pozycji, czy spędza czas aktywnie (bawiąc się na twardym, nieśliskim podłożu), czy też raczej leży w leżaczku i ma ograniczoną ilość doznań.
KIEDY WEŹMIEMY POD UWAGĘ TAKIE BOGACTWO UWARUNKOWAŃ, WIDZIMY WYRAŹNIE, ŻE NIE MOŻNA OKREŚLIĆ MOMENTU, W KTÓRYM WSZYSTKIE DZIECI, JAK JEDEN MĄŻ, POWINNY JUŻ UMIEĆ SIEDZIEĆ, RACZKOWAĆ, CHODZIĆ CZY WIĄZAĆ BUTY.
Są za to przedziały czasowe, w których większość dzieci zdobywa kolejne umiejętności. Przedziały te nazywa się oknami rozwojowymi. Im bardziej złożoną umiejętność dziecko ma osiągnąć, tym dłuższy przedział czasu się dla niej rezerwuje.
NA OPANOWANIE UMIEJĘTNOŚCI SAMODZIELNEGO SIEDZENIA NIEMOWLĘ MA CZAS POMIĘDZY 6. A10. MIESIĄCEM ŻYCIA. Nie znaczy to, że jeżeli dziecko ma 10 miesięcy i nadal nie siedzi, rozwija się nieprawidłowo. To tylko sygnał, by o rozwoju malca porozmawiać z pediatrą i z nim wspólnie zastanowić się, czy niemowlę ma zapewnione prawidłowe warunki do trenowania, czy coś mu nie przeszkadza, czy można mu jakoś pomóc.
RODZICOM CZASEM WYDAJE SIĘ, ŻE JEŚLI PODEPRĄ PLECY DZIECKA PODUSZKAMI LUB POSADZĄ JE PIONOWO W FOTELIKU, TO DZIECKO „NAUCZY SIĘ” SIEDZIEĆ. Istnieją także sprzęty, które mają „uczyć siedzenia”, foteliki wymuszające pozycję siedzącą, tak jak gips na nodze wymusza jej wyprostowaną, sztywną pozycję. To zupełne nieporozumienie. Chodzi przecież o to, by dziecko samo nauczyło się siedzieć, a nie o to, by unieruchomić je w pozycji, na którą jeszcze nie jest gotowe.
Komentarze
0 comment