Wybór kleju
Pośród spoiw do łączenia metali najczęściej stosowanymi są kleje fenolowe, karbinolowe, epoksydowe, poliuretanowe, poliestrowe, winylowe, silikonowe, poliamidowe i kauczukowe. Zwykle w ich skład wchodzi żywica, substancja utwierdzająca oraz rozcieńczająca, ponadto mogą zawierać napełniacze, przyspieszacze i środki modyfikujące. Wybierając klej do metalu kierować się należy szybkością i temperaturą utwardzania kleju oraz jego przeznaczeniem. Część z klejów do metali wymaga przed klejeniem zmieszania żywicy ze środkiem utwardzającym. Inne zaś są gotowe do użytku od razu, bez konieczności łączenia składników. Występują kleje do metalu, które są utwardzane na zimno (w temperaturze pokojowej) oraz utwardzane na gorąco. Najczęściej utwardza się je w temperaturze około 150 stopni Celsjusza przez minimum 4 godziny. Spoiwem utwardzanym na gorąco łączy się tylko rozgrzane powierzchnie. Kleje do metali zwykle potrzebują na pełne utwardzenie od kilku godzin do kilku dni w odpowiedniej temperaturze, jednak można wybrać klej, który już w bardzo krótkim czasie potrafi połączyć trwale (na przykład Cyjanopan). Niektóre z klejów do metali są przeznaczone prócz łączenia, także do laminowania i kitowania, inne zaś nadają się doskonale do uszczelniania odpływów.
- Sposób użycia
Przed zastosowaniem kleju do metalu należy koniecznie klejone powierzchnie dokładnie oczyścić i odtłuścić. Powinny być gładkie, bez ciał obcych czy pyłu. Następnie należy przygotować klej, jeśli jest to konieczne to zmieszać dokładnie jego poszczególne składniki zgodnie z instrukcją. Następnie na oczyszczone powierzchnie nanosi się klej szklaną pałeczką, pistoletem natryskowym albo pędzlem. Najlepiej położyć dwie warstwy preparatu, ponieważ zbyt mała jego ilość znacznie obniża trwałość łączenia. Kolejny krok do dociśnięcie do siebie klejonych powierzchni. Trzeba zadbać, aby podczas dociskania, a przede wszystkim utwardzania kleju, nie dopuścić do przesuwania się klejonych elementów. Najwłaściwsze w tym wypadku będzie umieszczenie sklejanych powierzchni w prasie, zaciskach bądź imadle, które skutecznie przez długi czas uniemożliwią poruszenie się klejonych elementów. Następnie należy zapewnić klejowi odpowiednie (w zależności od rodzaju spoiwa) warunki do utwardzenia, to znaczy określone temperaturę i ciśnienie. Najmniej kłopotliwe kleje schnące w temperaturze pokojowej wymagają tylko unieruchomienia sklejonych powierzchni i czasu. Długość trwania procesu utwardzania kleju podana jest na jego ulotce i dopiero po jego upływie można używać sklejonego przedmiotu. Na koniec, po utwardzeniu kleju, miejsce sklejenia oczyszcza się z nadmiaru spoiwa za pomocą skrobaczek. Również przed utwardzeniem kleju można oczyścić te miejsca specjalnym rozpuszczalnikiem.
Komentarze
0 comment