Pierwsze oficjalne użycie elektrycznych środków paraliżujących datuje się na 1961 rok. Wtedy to amerykańska policja zaczęła stosować pałki elektryczne, które pierwotnie przeznaczone były do poganiania bydła. Urządzenie to wyglądało właśnie jak pałka, tyle że wyposażona w baterie i dwie elektrody na końcówce. Przy kontakcie ze skórą człowiek doznawał porażenia elektrycznego, co prowadziło do chwilowego paraliżu. Broń miała jednak krótki zasięg, dlatego zaczęto szukać sposobu, jak przy pomocy tej metody unieszkodliwić przeciwnika na odległość.
TASER PRZYSZEDŁ NA ŚWIAT W NASA
Tak wymyślono taser, czyli rodzaj paralizatora, który wystrzeliwuje na odległość dwie elektrody zaopatrzone w ostre haczyki. Wymyślił go fizyk Jack Cover pracujący dla amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Stworzył go z myślą o oficerach policji, którzy ochraniali samoloty, ponieważ użycie broni palnej na pokładzie mogłoby mieć katastrofalne skutki. Pierwsze tasery wykorzystywały do wystrzelenia elektrod proch strzelniczy, który potem zastąpiono sprężonym azotem. Paralizator po raz pierwszy stał się częścią uzbrojenia policyjnego w Los Angeles w 1991 roku.
Przeczytaj także inne artykuły:
Komentarze
0 comment