Ług potasowy otrzymuje się z popiołu rozmaitych roślin: słoneczników, pokrzywy, dębu, wierzby lub podobnie jak ług sodowy. Z popiołu, ług wydzielić się daje w łatwy sposób, mianowicie: należy popiół przegotować w wodzie gorącej i następnie tę wodę przecedzić. Ług potasowy, który był w popiele, rozpuszcza się przy gotowaniu w wodzie.
Sam proces robienia mydła jest następujący:
Do dużego kotła, napełnionego łojem albo tłuszczem, nalewają ługu i stawiają na ogniu. Po pewnym czasie łój rozpuszcza się i dzieli na glicerynę i inne części składowe. Gliceryna wypływa na wierzch, a drobne cząsteczki tłuszczu łączą się z ługiem i tworzą klej mydlarski. Jest to masa galaretowata, znana pod nazwą szarego mydła. Masa owa zawiera wiele wody i nadmiar ługu; chcąc się ich pozbyć, dodają soli kuchennej. Wtedy czyste mydło spada na dno kadzi, tworząc masę ziarnistą.
Masę mydlaną następnie chłodzą i urabiają w formy. W tym celu używają dużego pudła z rozbieranymi bokami. Dno pudła jest podziurawione i opiera się na podstawach; pudło zaś w środku wyłożone jest płótnem. Wodniste części masy mydlanej ściekają przez owo płótno i dziurki, a mydło staje się coraz gęściejsze, coraz twardsze, wreszcie przybiera kształt pudła, w którym się znajdowało.
Przy ostudzaniu mydła dodają czasem do zabarwiania go farb, które przenikają je jednolicie lub w różnych kierunkach, tak np. mydło zwyczajne, używane do prania bielizny, ma deseń marmurkowy.
Duże bryły mydła przecinają na mniejsze kawałki za pomocą drutu. Mydło do prania istnieje różnej dobroci, zależnie od dokładności w przyrządzaniu, oczyszczaniu, wysuszeniu i t. p. Mydła tanie są zazwyczaj niepewne w zastosowaniu, niszczą bieliznę i skórę.
Mydła do mycia i lecznicze przygotowują w sposób powyższy, lecz dodają do masy mydlanej rozmaitych płynów, jako to: dziegciu, kwasu karbolowego, perfum,, różnych barwników anilinowych, a także karminu, indyga itp. Najlepszy tłuszcz do wyrabiania tych mydeł jest wołowy, wieprzowy, palmowy, kakaowy, oliwkowy i migdałowy. Masę tę gotują albo przecierają; następnie kładą ją w różne formy, gdzie mydło zastyga i przybiera kształt tej formy, w której leżało.
Mydełka, mające wygląd owoców, robią za pomocą form stosownych; po wyjęciu z nich zanurzają te mydełka w wosku rozpuszczonym, a po ostudzeniu farbują. Najlepsze gatunki mydła fabrykują we Francji. W Polsce przemysł ten rozwinięty jest tylko na własne potrzeby. Posiadamy fabryki, wyrabiające mydła zwyczajne, pachnące (toaletowe) i kleje z tłuszczów zwierzęcych.
Komentarze
0 comment