Dlaczego jaszczurkom odpadają ogony?

Niestety, odpada przy byle dotknięciu, dlatego zwierzę nosi nazwę „szklanej jaszczurki". Utrata ogona ma swój cel - chroni przed utratą życia. Dla niewielkich, pozbawionych pazurów i zębów jadowych jaszczurek jedynym ratunkiem jest odwrócenie uwagi drapieżcy. Odrzucony ogon często się wije, co zajmuje napastnika, a jaszczurka, krótsza wprawdzie nieco, ratuje się ucieczką.

Niektóre gekony z Madagaskaru odrzucają nie ogon, ale... kawałki skóry. Kiedy napastnik chwyta za skórę, ta - a raczej jej wierzchnia warstwa - zostaje mu w pysku.

Zbijanie z tropu drapieżników to specjalność nie tylko jaszczurek. Zaniepokojony pancernik kulisty, który żyje na stepach i sawannach Ameryki Północnej, zwija się z głośnym świstem w kulę. Zewnętrzną część jego ciała zabezpiecza bardzo twardy pancerz. Taka opancerzona kula jest nie do rozerwania przez wroga, np. lisa.

Podobną strategię stosują nasze jeże. Ich kolce, wbrew powszechnym przekonaniom, nie służą do transportowania jabłek z sadu. Przestraszony jeż zwija się w kłębek, strasząc kolce. Malutkie jeże mają miękkie kolce ukryte w skórze, żeby nie pokłuć swojej mamy.

Podobno najlepszą obroną jest atak. Skunksy atakują... tyłem. Najstraszliwszą bronią skunksa jest wydzielina gruczołów mieszczących się w okolicy ogona. Spryskany tą cieczą wróg długo nie może pozbyć się cuchnącego zapachu.