Ultrasonografia w medycynie jest metodą badania organów człowieka przy użyciu fal ultradźwiękowych, które emitowane są przez specjalnie skonstruowane głowice aparatów USG. Głowice te również rejestrują ultradźwięki odbite od narządów wewnętrznych, a następnie przekazują uzyskane dane do komputera, który odpowiednio je przetwarza dając obraz badanego organu.
Dość często pacjenci pytają o ewentualną szkodliwość USG. W badaniach naukowych w tym zakresie wymiernym parametrem jest tzw. średnia czasowa szczytowego natężenia przestrzennego (ISPTA). Wartość tego współczynnika w obecnie używanych aparatach USG wynosi nie więcej niż 100 mV/cm2, podczas gdy dawki wywołujące jakikolwiek efekt biologiczny są zawsze większe od 500 mV/cm2.
W 1976 roku Komitet Skutków Biologicznych przy Amerykańskim Instytucie Ultradźwięków w Medycynie (AIUM) opublikował oświadczenie stwierdzające, iż w zakresie częstotliwości 0,5 do 10 MHz i dla ISPTA nie przekraczającej 100 mV/cm2 niezależne od siebie badania nie stwierdziły żadnego znaczącego działania biologicznego ultradźwięków na ssaki. Wartość merytoryczna tego oświadczenia została od tamtej pory już wielokrotnie potwierdzona, między innymi przez Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Ultrasonografii (Committee for the Safety of ultrasound).
Obecnie badanie to uważa się za bezpieczne i stanowi ono podstawę współczesnej diagnostyki medycznej. Przyjmuje się również, że USG winno być wykonywane przy jakichkolwiek wątpliwościach diagnostycznych. W następnej części: Co daje badanie USG jamy brzusznej? Jakie objawy powinny zawsze skłonić do badania USG jamy brzusznej?
Komentarze
0 comment