1. Shinkansen Trains (Japonia)
Rozpoczęcie przewozów pasażerskich: 1964
Prędkość podczas regularnej eksploatacji: 300 km/godz.
Rok 1964. Tokio organizowało igrzyska olimpijskie. Aby usprawnić wewnętrzną komunikację ́ między Tokio, a Osakà uruchomiono szybką kolej. Pierwszy pociàg zwany„Tokaido-Shinkansen” osiàgał wówczas prędkość 210 km/godz. Obecnie ekspresy je ̋d ̋àna oÊmiu trasach, obsługując przewozy pasażerskie między wi ́kszoÊcià japoƒskichaglomeracji na wyspach Honsiu i Kiusiu. Linie Shinkansen przewiozły już ponad 6 mld podróżnych. Japoƒczycy sà równie ̋ w posiadaniu rekordu Êwiata w szybkoÊci osiàganejprzez pociàg. W 2003 r. eksperymentalny japoński na poduszce magnetycznej osiàgną szybkość ponad 583 km/godz.
2. Train a`Grande Vitesse(Francja)
Rozpoczęcie przewozów pasażerskich: 1981
Prędkość podczas regularnej eksploatacji: 320 km/godz.
Największymi specjalistami od szybkiej kolei są bezsprzecznie Francuzi. W kraju galijskiego koguta prace nad systemem szybkiej kolei prowadzone są od lat 60. W ich wyniku powstał słynny TGV. Szybkość eksploatacyjna pociàgu TGV to około320 km/godz., jednak w idealnych wa runkach pociąg jechał z rekordową prędkością 574 km/godz. (kwiecieƒ 2007 r.). Interesujący wynik osiągnął 26 maja 2001 r.pociàg TGV nr 531, który tras ́ z Calais do Marsylii (odległość 1067,2 km) pokonał w 3 godz. i 29 min. Prawie tyle samo trwa podróż z Warszawy do Gdańska, chociaż odległość jest trzykrotnie mniejsza. W latach 60. i 70. XX w. Francuzi eksperymentowali również z pociàgiem na poduszce powietrznej Aérotrain, który osiągnął szybkość 430 km/godz., mają na swym koncie także rekord prędkości pociągów nieelektrycznych – napędzany turbiną TGV 001 osiàgnął prędkość 318km/godz
3. InterCityExpress (Niemcy
Rozpoczęcie przewozów pasażerskich: 1991 r.
Prędkość w regularnej eksploatacji: 330 km/godz.
Także niemieckie pociągi zasługują na wymienienie ich wśród tych najszybszych pociągów na świecie, chociaż są wolniejsze i mniej doskonałe technicznie. Tylko jedna linia jest dostosowana do prędkości maksymalnej 300 km/godz., która we Francji czy w Japonii jest codzienną prędkością handlową Od ponad 15 lat po Niemczech można podróżować pociągami ICE. Niezbyt udane konstrukcje ICE są nieustannie modyfikowane, co nie uchroniło ich przed tragicznymi katastrofami spowodowanymi uszkodzeniem składów. To jedyna szybka kolej, której eksploatacja pociągła za sobą ponad 100 ofiar. Pociągi ICE nie ograniczają się jedynie do terytorium Niemiec – można nimi dojechać do Szwajcarii, Austrii, Francji, Belgii, Holandii oraz Danii. Ciekawostką polityczną jest to, że Koleje Rosyjskie zamówiły szerokotorową wersję tych pociàgów do obsługi tras między Petersburgiem, Moskwą i Nowgorodem
4. Shanghai Maglev Train(Chińska RepublikaLudowa)
Rozpoczęcie przewozów pasażerskich: 2004r.
Prędkość podczas regularnej eksploatacji: 450 km/godz
W ciągu zaledwie 2 min pociàg ten rozpędza się do 350 km/godz., natomiast podczas testów, które odbyły się 12 listopada 2003 r.,osiągnął 501 km/godz. Szanghajski Maglev eksploatuje sprzęt produkcji niemieckiej. Zgodnie z nazwą pojazd wykorzystuje zjawisko lewitacji magnetycznej – nie porusza się po szynach, lecz unosi się nad torowiskiem. Ponieważ nie ma tarcia o podłoże,może osiągnąć większe szybkości. Hałas,jaki wywołuje skład jadący z prędkością 300 km/godz., jest o połowę mniejszy niż w przypadku szybkich pociàgów kołowych.Rozkład jazdy szanghajskiego Maglevu potwierdza, że jest to najszybszy pociàg na świecie
5. Alta Velocidad Espanola (Hiszpania)
Prędkość w regularnej eksploatacji: 300 km/godz.
Również Półwysep Iberyjski jest pokryty siecią szybkiej kolei. Hiszpanie zostali zainspirowani przez swych północnych sàsiadów i od 1992 r. mogą po swoim kraju podróżować pociàgami AVE. Sieć rozwija się ́ powoli, długie lata czynna była tylko linia łącząca Madryt z Sewillą. W nowe tysiąclecie Hiszpanie weszli, eksploatujàc siedem linii.Jedna z nich prowadząca do Barcelony wiedzie przez ośmiokilometrowy tunel. Składy do znudzenia przypominajà TGV – nic dziwnego, Hiszpanie przyjęli francuskie rozwiązania i konstrukcje.
6. Eurostar (Europa)
Prędkość podczas regularnej eksploatacji: 300 km/godz.
Na kontynencie europejskim już prawie nie ma granic, a transport kolejowy dodatkowo potwierdza ten fakt. Francuskiej produkcji pociągi Eurostar łączą sieci kolejowe Francji, Wielkiej Brytanii i Belgii. Dzięki temu podróż z Londynu do Brukseli trwa jedynie 1 godz. i 34 min, a z Londynu do Paryża - niewiele ponad 2 godz., choć w tunelu pod kanałem La Manche szybkość pociągów Eurostar jest ograniczona do 160 km/godz.
7. KTX Rail System (Republika Korei)
Prędkość podczas regularnej eksploatacji: 350 km/godz
Jeden z azjatyckich tygrysów - Korea Południowa - również może się pochwalić systemem szybkiej kolei. Koreańskie pociągi ekspresowe są wersją francuskich TGV. Koreańczycy, później budując wydzielone szlaki kolejowe, mogli zwiększyć prędkość eksploatacyjną z 320 do 350 km/godz. Planują, że następna generacja szybkich pociągów będzie mknąć z szybkością aż 400 km/godz. Nowe pociągi mają się pojawić już za trzy lata.
8. Tarpan High Speed Raił (Chiny - Tajwan)
Prędkość podczas regularnej eksploatacji: 300 km/godz.
Region wschodnioazjatycki to dla szybkich kolei, można by rzec, ziemia obiecana. Również Republika Chińska znana jako Tajwan nie pozostaje w tyle, choć wyspa ta jest stosunkowo mała - prawie 10 razy mniejsza niż Polska. Tajwański superpociąg wykorzystuje rozwiązania japońskiego Shinkansena. Od 2007 r. podróż z północy na południe wyspy trwa o 70 proc, krócej niż dawniej, kiedy korzystano z klasycznych pociągów.
Komentarze
0 comment