Ziemia przyciąga Księżyc, a Księżyc przyciąga Ziemię. Nie spadają jednak na siebie, bo nie dopuszcza do tego siła odśrodkowa. To ona wyciska sok w sokowirówce i próbuje „wyrzucić" nas z karuzeli. Na półkuli Ziemi bliższej Księżyca przeważa siła przyciągania, a na dalszej - siła odśrodkowa. Powoduje to powstanie spiętrzeń wód oceanicznych w przeciwległych częściach naszego globu. Ponieważ Ziemia wiruje, przypływy i odpływy następują w każdym jej punkcie dwa razy w ciągu doby.
Najwyższe przypływy mają miejsce wtedy, gdy Słońce, Księżyc i Ziemia znajdują się w jednej linii - podczas nowiu i pełni Księżyca. Wtedy siły grawitacji Słońca i Księżyca działają w tym samym kierunku. Kiedy Księżyc jest w pierwszej lub trzeciej kwadrze, siły te działają prostopadle do siebie. Ich skuteczność się zmniejsza i pływy są słabsze.
Wzajemne oddziaływania między Ziemią a Księżycem sprawiają, że nasz satelita trochę przyspiesza i oddala się od Ziemi - około 4cm rocznie. Ziemia z kolei zwalnia - dni stają się coraz dłuższe. Ale nie ma powodów do obaw - w ciągu stu lat zmienią się o 0,002 sekundy.
Komentarze
0 comment