Recenzja filmu: Wolverine (2013)
Wolverine udaje się na wygnanie do Kanady, gdzie wiedzie życie eremity gryzionego poczuciem winy. Po tym, jak zmuszony był zabić Jean Grey, obiecał sobie, że nikogo już nie skrzywdzi. Ale kiedy lokalni myśliwi zaczynają polować zatrutymi strzałami, fundując niedźwiedziom grizzly śmierć w męczarniach, nie wytrzymuje i wychodzi z ukrycia. Wtedy właśnie odnajduje go czerwonowłosa Japonka, która prosi by pojechał z nią do Tokyo, pożegnać umierającego przyjaciela. Wolverine niechętnie się zgadza i odbywa tym samym podróż do własnej przeszłości. Spotyka bowiem japońskiego strażnika obozowego z Nagasaki, którego uratował przed eksplozją bomby atomowej wiele dziesięcioleci temu. W międzyczasie strażnik stał się najbogatszym człowiekiem w Japonii i teraz, kiedy leży na łożu śmierci, otoczony nowoczesnymi technologiami, oferuje swojemu wybawcy dziwny układ. Śmiertelność w zamian za przekazanie mu swojej zdolności do samoleczenia. Wolverine nie przyjmuje propozycji, lecz kiedy stary człowiek umiera przekonuje się, że jego lęk o wnuczkę, Mariko był uzasadniony. Wkrótce będzie musiał bronić ją przed atakami nie tylko ze strony Yakuzy, ale także jej własnej rodziny.
"Wolverine" jest adaptacją pierwszej książki kultowej serii komiksowej, wydanej w latach 80.. I wcale nie ustępuje jej klimatem. Niewątpliwie sporo zrobiła tu sama Japonia, egzotyczna, niezrozumiała, pełna wyrazistych kontrastów, przy których niekiedy bledną nawet fantastyczne wyczyny kuzuri. To estetyczne i tajemnicze tło dodaje fabule suspensu i głębi. Sam Wolverine, który wyjątkowo często pręży w tej odsłonie nagie muskuły też zyskuje dodatkowy wymiar. Bo zostaje pozbawiony zarówno swojej siły, jak i zwierzęcości. Temu X-Manowi najbardziej do twarzy było zawsze z ratowaniem bezbronnych, i tym razem stara się ochronić wnuczkę przyjaciela przed zmasowanymi atakami ninja i brutalnych gangów. Najciekawsze robi się to jednak właśnie, kiedy w skutek spisku innego mutanta zostaje ogołocony ze swoich supermocy. Po raz pierwszy chyba widzimy superbohatera tak bezlitośnie masakrowanego - spalony niemal na węgiel, podziurawiony kulami, pocięty mieczami Wolverine to chodzący spektakl tortur. Jeśli dorzucić do tego mocny język, to mamy kawał pełnokrwistej rozrywki dla dorosłej widowni.
Bardziej realistyczny niż poprzednie części "Wolverine" nie traci jednocześnie nic z widowiskowości komiksowych ekranizacji. Choreografie walk są zaskakujące, japońskie rekwizyty w postaci mieczy, strzał i innych niespodzianek robią swoje, a dynamika pościgów (scena z pociągu) wciska w fotel. Szkoda, że zakończenie musi być tak schematyczne, dając się przewidzieć dosłownie kadr po kadrze. Nieudany jest też wątek romantyczny, bo postać obiektu westchnień Wolverine'a zionie pustką. Ciekawiej rozegrany jest natomiast motyw przyjaźni z mutantką, graną przez dziwaczną i urodziwą zarazem Rilę Ai Fukushimę. Wiele psuje tu niestety postać Żmii (szablonowa Swietłana Chodczenkowa).
Podsumowując "Wolverine" to komiksowa adaptacja, nie tylko dla fanów komiksów, film, który ma zarówno walory produkcji, elektryzującego gwiazdora i emocjonujące sceny walk. Niestety jak wiele hollywoodzkich produkcji, cierpi na syndrom kina producentów - za bardzo stara się dogodzić masowemu odbiorcy, co wychodzi w słabym finale. Mimo wszystko w okresie letniej posuchy, jest to na pewno jedna z ciekawszych pozycji w repertuarze.
Obejrzyj film: Wolverine (2013)
Obejrzyj także inne filmy:
Attack on Titan (2022) - cały film online za darmo z lektorem.
Komentarze
0 comment