Jak to się dzieje, że rakieta leci w kosmos?

Wynosi ona 7,91 kilometrów na sekundę. Nazwano ją pierwszą prędkością kosmiczną. Jest jeszcze druga prędkość kosmiczna, równa 11,19 talometrów na sekundę. Pojazd, który ją osiągnie, opuści pole grawitacyjne Ziemi.

By móc się tak rozpędzić, rakieta potrzebuje specjalnego silnika odrzutowego. Podczas spalania paliwa wytwarza się olbrzymie ciśnienie, które wyrzuca spalmy na zewnątrz i powoduje odrzut pojazdu. Zwykle rakiety składają się z kilku członów, a każdy z nich ma swój własny silnik i paliwo Po wykonaniu zadania człon odłącza się, przez co rakieta jest lżejsza, a kolejny silnik podejmuje pracę, by nadać pojazdowi odpowiednią prędkość. Rakiety, które wyprowadzają statki kosmiczne na orbitę lub jeszcze dalej w kosmos, są zwykle bardzo duże - ich wysokość może przekraczać 100 metrów (to 3 wieżowce jeden na drugimi), a ich masa w momencie startu (razem z paliwem) osiąga 2000 ton. Wykonuje się je ze specjalnej stali oraz ze stopów metali, które są równocześnie i lekkie, i wytrzymałe.

Skonstruowanie rakiety i dokładne opracowanie jej lotu to bardzo trudna sprawa. Dlatego przygotowania do lotów kosmicznych zwykle trwają latami. Bardzo ważne jest zapewnienie bezpieczeństwa załodze i zadbanie o to, by mogła wrócić na Ziemię.