Jak żyć z artystą?

1. Jako Jego Muza;
2. Jako Jego Agentka;
3. Jako Jego Sekretarka;
4. Jako Jego Dzieci Matka, czyli Jego Gospodyni.

Jako Jego Muza

 Kobieta do chwili wyboru następnej Muzy przez artystę nie ma prawa się zestarzeć. Muza interesuje się wyłącznie procesem twórczym. Jeśli artysta jest poetą. Muza uczy się Jego strof na pamięć i powtarza je w całości albo we fragmentach przy każdej nadarzającej się okazji, zachwycając się zawsze z jednakowym entuzjazmem każdym słowem. Jeśli artysta jest malarzem, Muza pozuje Mu, przeważnie nago. Jeśli artysta jest organistą, Muza przedmuchuje Mu piszczałki. Do powinności Muzy należy ponadto natchnie artysty. W zależności od tego, co najsilniej oddziałuje na Jego wyobraźnię, natychając artystę Muza winna na każde zawołanie i bez zawołania śmiać się do rozpuku lub odwrotnie — zalewać się autentycznymi łzami, demonstrować artyście bez względu na ciepłotę powietrza te szczegóły anatomiczne, które najbardziej sobie upodobał, powtarzać ulubione przez artystę słowa, grymasy itd. Muza nie przyrządza posiłków, nie reperuje skarpet ani też nie pierze, nie ma unormowanych godzin pracy, nie ma znajomych i przyjaciół poza Nim. Muza jest płatna z dołu w pieniądzach i naturze według potrzeb.

Jako Jego Agentka

kobieta ma prawo się zestarzeć w dowolnej chwili. Agentka nie interesuje się procesem twórczym; obchodzi ją tylko produkcja już zakończona bądź produkcja na ukończeniu. W celu upchnięcia tej produkcji Agentka nawiązuje szerokie kontakty towarzyskie, wykorzystując je następnie w celach handlowych. Jest bezkompromisowa w walce z agentkami konkurencyjnego artysty, w związku z czym blisko się z nimi zaprzyjaźnia. Agentka zobowiązana jest do stałej akwizycji zamówień, do informowania Go o aktualnym popycie i podaży na rynku, jak również o produkcyjnych planach konkurentów, które udaje się jej uzyskać podstępem od przyjaciółek-agentek. Agentka nie gotuje, nie reperuje skarpet i nie pierze, nie ma unormowanych godzin pracy, jest płatna procentowo w zależności od utargu. Większość czasu Agentka spędza poza domem, na kawie, nawiązując nowe i finalizując stare kontakty.

Jako Jego Sekretarka

Kobieta nie ma w ogóle wieku. Nie interesując się specjalnie tym, co przepisuje, winna to, co przepisuje, bądź to, co On jej dyktuje, przepisywać bezbłędnie. Przepisane teksty ma utrzymywać w należytym porządku, dbać zawsze o zapas papieru i kalki, w nienagannym stanie utrzymywać maszynę do pisania, jak również rękopisy drukowane i dopiero do druku przeznaczone. W wolnych chwilach od pisania i układania rękopisów skacze na pocztę nadawać listy albo odnosi tekst do redakcji. Powinna umieć coś ugotować. Płatna jest z góry w pieniądzach. Z okazji świąt może liczyć na premię lub na niezbyt kosztowny upominek.

Jako Jego Dzieci Matka albo Jego Gospodyni

kobieta starzeje się, i to mocno, nazajutrz po zawarciu związku. Nie musi się nawet orientować dokładnie, co jej najdroższy artysta właściwie robi; interesuje ją tylko, czy za to, co robi, jest co do garnka włożyć, czy nie, oraz czy będzie można wreszcie kupić córce nowe rajstopy, ponieważ stare się już podarły. Utrzymuje stosunki towarzyskie z sąsiadkami oraz matkami rówieśników jej dzieci. Gotuje, sprząta, pierze, reperuje bieliznę. Ma unormowane godziny pracy, po czym nic ją już nie obchodzi. Płatna jest nieregularnie, przeważnie w wyniku awantury, którą robi, kiedy ma już tego dość.