Recenzja filmu: Intruz (2013) - Gdzie obejrzeć cały film online za darmo z lektorem?

admin

Admin

posted on 2 years ago — updated on 1 second ago

725
views

Fakt, że scenariusz tego kameralnego dramatu sci-fi powstał w oparciu o nową powieść autorki "Zmierzchu", dla jednych będzie rekomendacją, dla innych ostrzeżeniem. Tym razem Stephenie Meyer jednak przeszła samą siebie! Takiego zbioru bzdur i pretensji nie jest w stanie znieść nawet zakochana nastolatka z Ruchu Czystych Serc. Widzę dwa wyjścia: ten film prawdopodobnie rozczaruje młodych ludzi (o starszych nie wspomnę), ewentualnie znajdzie fanów wśród miłośników surrealizmu i campu.

Recenzja Filmu: Intruz (The Host) 2013

Posłuchajcie tylko: Ziemia zostaje skolonizowana, a ludzkość praktycznie unicestwiona przez nieznoszące przemocy istoty z odległej galaktyki. Obcy używają naszych ciał niczym kombinezonów, wchodząc w nie i zabijając powoli świadomość właściciela. Mają jeden nadrzędny cel: zasiedlić Ziemię i zlikwidować opór do ostatniego homo sapiens. Wiadomo, że gdzieś kryją się jeszcze buntownicy - kiedy jedna z rebeliantek zostaje zasiedlona jej umysł nie poddaje się jednak najeźdźcy, stopniowo zjednując sobie nowego gospodarza. Dziewczyna pragnie dotrzeć do obozu, gdzie przebywa jej partner i młodszy brat. Czy uda jej się namówić duszę o imieniu Wagabunda do współpracy?

Jeśli ta historia w streszczeniu wydaje wam się mimo wszystko intrygująca, to dodam jeszcze, że koncept fabularny "Intruza" oparty jest na triku, który sprawdzić się może od biedy na papierze, ale na ekran stanowczo się nie nadaje. Wrogowie ludzkości pozostają (na szczęście) bowiem przez większą część filmu niewidoczni. Zatem kiedy bohaterka próbuje prowadzić dialog ze swoim dzikim lokatorem wygląda to tak, że słyszymy jej głos spoza kadru, kosmita zaś odpowiada szeptem poruszając jej ustami. Słuchowisko radiowe wypada lepiej i sensowniej. Bo po co mówić na głos, skoro dzieli się jeden mózg i można przekazywać sobie informacje na poziomie myśli czy wręcz reakcji chemicznych?

Cały film jest pełen podobnych niedorzeczności i niezrozumiałych nonsensów. Jeżeli najeźdźcy przypominają pierwotniaka i nie mogą egzystować poza specjalną muszelką lub ciałem człowieka, to jak zdołali opanować Ziemię? Przed ich pojawieniem się nie było przecież infrastruktury pozwalającej ani na transport "muszelek" ani personelu, który umieściłby pierwszego pierwotniaka w ludzkim organizmie. Równie idiotycznie rozwiązana jest kwestia identyfikacji Obcych, którzy pod zasiedleniu człowieka różnią się od niego wyłącznie wyglądem tęczówek. Czy wobec tego rebelianci nie mogliby sobie sprawić soczewek zamiast chodzić wieczorami w ciemnych okularach? Inna rzecz - kosmici nie są zainteresowani doświadczaniem zmysłowości i nie rozumieją porywczej natury człowieka - mimo to noszą buty na szpilkach i jeżdżą wyścigowymi samochodami. Przykłady można by mnożyć.

W pewnym sensie jest to typowa dla autorki "Zmierzchu" kiczowata opowiastka, w której zresztą eksploruje ona w dalszym ciągu te same leitmotivy tematyczne: nadprzyrodzone zdolności, międzygatunkową miłość, napięcie erotyczne w trójkącie, niezrealizowane fantazje seksualne, wstrzemięźliwość itd. Swego czasu wampirza saga wydawała mi się trudnym do strawienia fenomenem popkulturowym, ale oglądając "Intruza" zaczęłam tęsknić za Edwardem i Bellą, a ich historia wydała mi się po "Intruzie" na swój sposób szlachetna.

To po prostu nie mogło chwycić. Lud nie jest aż tak ciemny! Dlatego nie pomógł sprawny reżyser ani doświadczona obsada. "Intruz" zdaje się karykaturą klimatycznej "Gattaki" Andrew Niccola. Diane Kruger swoją naiwną zawziętością przypomina polującego na smerfy Gargamela. Poległa też Saoirse Ronan, która choć dwoi się tu dosłownie, próbując wnieść do filmu szczyptę swojego drapieżnego wizerunku z "Hanny", to jednak nie jest w stanie udźwignąć tak potężnej dawki kiczu. Dialogi w "Intruzie" są bardziej "brazylijskie" w duchu niż te z brazylijskich telenowel. Przygotujcie się na wielokrotny opad szczęki podczas seansu. Pomóc temu widowisku może już tylko zbiorowa histeria. Proszę, nie dajcie się w nią wciągnąć! Chyba, że sceny, w których dzieląca ciało z kosmitą dziewczyna całuje chłopaka, potem nagle go policzkuje i wybiega posiedzieć nad strumykiem, są dla was zrozumiałe i skłaniają was do głębszej reflekcji.