Łodygi i korzenie roślin wieloletnich przyrastają na grubość dzięki specjalnej tkance twórczej. Stare, martwe komórki znajdują się wewnątrz pnia, a w warstwie zewnętrznej, chronione korą, występują żywe - odnawiane co roku. Dlatego bardzo stare drzewa mogą żyć, chociaż ich pień jest wewnątrz spróchniały. Na przekroju poprzecznym pnia przyrosty te widać jako okręgi, czyli słoje przyrostów rocznych. Co roku drzewo odkłada jeden taki słój. Żeby poznać wiek drzewa, wystarczy je policzyć.
Ale nie u wszystkich drzew jest to takie proste. Tam, gdzie występują cztery pory roku, słoje są wyraźnie zaznaczone. Wiosną powstaje prążek jasny, latem nieco ciemniejszy. W krajach tropikalnych cykl przyrostów może powtarzać się wielokrotnie w ciągu jednego roku. I różnice między słojami nie są tak wyraźne jak u naszych drzew. Na dalekiej północy, gdzie jest bardzo zimno, prążków przyrostów może w ogóle nie przybywać.
Są rośliny, które rozmnażają się wegetatywnie, np. przez odrosty korzeniowe lub rozłogi. Wyrasta z nich roślinka identyczna pod względem genetycznym - naturalny klon, który również rozmnaża się wegetatywnie. W ten sposób jedna roślina może żyć praktycznie wiecznie!
Komentarze
0 comment